Opštinu Vladimirci čini 29 naseljenih mesta čiji je geografski,privredni,kulturni i administrativni centar varošica Vladimirci. Na području Opštine prema popisu iz 2002.godine živi 20.373 stanovnika u 6.834 domaćinstva od čega je preko 16.000 poljoprivrednog stanovništva. Vladimirci su izrazito poljoprivredna opština i na njenom području poljoprivredne površine zauzimaju 28.298 ha ili 81% od ukupne površine Opštine,od čega oranične površine zauzimaju 22.700 ha. Teritorija Opštine je blago zatalasana sa prosečnom nadmorskom visinom od oko 100 m i umerenokontinentalnom klimom. Varošica Vladimirci i područije Opštine je bogate prošlosti i starine i ima svoj dug i zanimljiv istorijat. Pogodan geografski položaj uslovio je naseljenost ljudi na ovoj teritoriji od najstarijih vremena,o čemu svedoči mnoštvo arheoloških ostataka. U neolitskom periodu poznata su naselja u Beljinu,Debrcu i Jaloviku,dok su ostaci iz metalnog doba poznati u Provu,Debrcu,Riđakama,Beljinu i drugim naseljima.

Od 1-2.veka nove ere područije današnje Opštine bilo je u sastavu Rimske imperije pripadajući administrativnoj jedinici-provinciji "Panonija" čije je središte bilo u Sirmijumu,današnjoj Sremskoj Mitrovici.Padom i podelom Rimskog carstva 475.godine nove ere ovaj kraj pripao je Istočnom rimskom carstvu- Vizantiji. Јedan od najpoznatijih spomenika iz Srednjeg veka svakako je manastir Kaona. Nastao je u 14 veku, a prva crkva sagrađena na ovom mestu datira iz druge polovine 11-og veka. Narodno predanje kaže da je ova svetinja zadužbina Ikonije, sestre Miloša Obilića. Knjaz Miloš ukazom iz 1829. naredio je da se, pored ostalih zgrada u Srbiji, napravi zgrada sedišta sreza u Vladimircima. Gradnja je završena 1854. o trošku seljaka. Svaka poreska glava platila je po dva cvancika za gradnju konačišta. Sazidana za potrebe vlasti i stanovanje sreskog načelnika, narod je prozvao Konak. Ovekovečena je u Glišićevoj pripoveci „Glava šećera“.