Opština Opovo je jedna od najmanjih opština u Vojvodini. Nalazi se u Južnom Banatu, na svega 30 km od Beograda i Pančeva, odnosno 40 km od Zrenjanina. Na površini od 203 km² nastanjeno je 11016 stanovnika, u okviru četiri naseljena mesta: Baranda, Opovo, Sakule i Sefkerin. Sva naselja se nalaze na levoj obali reke Tamiš, koja protiče dužinom od 29 km uz teritoriju opštine. Udaljenost od magistralnog puta Beograd - Zrenjanin iznosi 3 km, koliko je udaljen i koridor 10 (autoput). Preko teritorije opštine Opovo prelazi regionalni put R-124 Vršac - Pančevo - Zrenjanin. Aerodrom „Nikola Tesla” je udaljen 50 km od opštine Opovo. Izuzetno povoljan položaj kao i raspoloživi resursi, čine dobru osnovu za afirmisanje i razvoj turizma što predstavlja jedan od prioritetnih zadataka opštine Opovo.

Na prostoru današnjeg Opova nekada su postojala dva naselja Opovo i Želj. Nalazila su se u neposrednoj blizini, na levoj obali Tamiša. Teško je reći koje je od ta dva sela starije, ali se čini, ipak, da je to Želj. Naime, Želj je zabeležen već 1334. godine, dok se Opovo pominje tek u drugoj polovini 17-tog veka. Opovo se prvi put pominje 1672. godine. Opovo i Želj, za vreme vladavine Turaka, potpadali su pod Pančevačku nahiju, odnosno istoimeni sandžak. Posle 1716/1718. Opovo se našlo u Pančevačkom distriktu (srez, opština). U sastavu distrikta Opovo je ostalo do 1767/1768. kad je zavojačeno i uključeno u dvanaestu nemačko-banatsku regimentu, u kojoj je ostalo i posle 1773. godine. Polovinom 18-tog veka došlo je do premeštaja naselja na sadašnje mesto. U to vreme su se vršile rekonstrukcije i urbanizacija po Banatu. Opovo kao veće naselje imalo je dve parohije, kada se radi o pravoslavnom življu, a jednu parohiju kada se radi o rimokatolickom življu. Postojale su dve škole, srpska i nemačka. Od privrednih delatnosti vredi pomenuti jedino zemljoradnju, ratarstvo i stočarstvo, donekle lov i ribolov, dok su ostale delatnosti bile od malog značaja za život ljudi, izuzev domaće radinosti.