Opština Kruševac se nalazi u centralnom delu republike Srbije. Zahvata najjužniji kraj panonskog oboda i pripanonske Srbije. Površina je 854km2, a čini je 101 naseljeno mesto sa 52 mesne zajednice i 20 mesnih kancelarija. Leži u dolinama Zapadne Morave, Rasine, Pepeljuše i Ribarske reke, a izmedju planine Jastrebac, ogranika Kopaonika i Željina i delom padina Mojsinjskih ogranaka Gledićkih planina. Opština Kruševac se graniči sa severne strane opštinom Varvarin, sa severoistoka opštinama Ćićevac i Ražanj, sa istoka opštinom Aleksinac, sa juga opštinama Prokuplje i Blace, a sa jugozapada i zapada opštinama Brus, Aleksandrovac i Trstenik. Na području opštine prema popisu iz 2002. živi 137.371 stanovnik. Opština Kruševac je središte Rasinskog okruga koga čine opštine: Aleksandrovac, Brus , Varvarin, Trstenik i Ćićevac. Udaljenost od glavnog grada iznosi 190 km,a od Niša 80 km. Kruševac se nalazi u kruševačkoj kotlini koja obuhvata kompozitnu dolinu Zapadne Morave i prostire se između Levča i Temnića na severu, Župe, Kopaonika i Jastrepca na jugu i Kraljevačke kotline i Ibarske doline na zapadu. Kruševac je kao svoju prestonicu podigao knez Lazar 1371. godine. Prvi put se pominje 1387. godine, u povelji kojom knez Lazar u svojoj utvrđenoj prestonici potvrđuje ranije trgovačke privilegije Dubrovčanima. Grad je postao privredno i kulturno središte Srbije, mesto iz koga se rukovodilo i koje je davalo inicijativu za organizaciju države.

Predanje kaže da je Kruševac dobio ime po kamenu krušcu, oblom rečnom kamenu kojim je većim delom grad i sazidan. Posle Kosovskog boja, Kruševac postaje prestonica vazalne Srbije kojim upravlja Milica, a kasnije njen i Lazarev sin, despot Stefan, koji kasnije prestonicu seli u Beograd. Turci napadaju Kruševac više puta a osvajaju ga tek 1427. posle smrti despota Stefana. Od 1444. godine, Kruševac je u rukama Đurđa Brankovića, a Turci ga konačno porobljavaju 1454. godine. U to vreme ima tursko ime Aladža Hisar (Šareni grad). U vreme Velikog bečkog rata 1689. grad je bio oslobođen od Turaka. To se desilo još dva puta u XVIII veku: 1737-1739. godine i za vreme Kočine krajine, 1789. godine. Grad je vraćen Turcima 1791. Svištovskim mirom. Kruševac je konačno oslobođen od Turaka 1833. godine. Posle oslobođenja grad počinje naglo da se razvija i napreduje, i postaje jedan od većih regionalnih centara tadašnje Srbije. Tokom Drugog svetskog rata, pripadnici nemačkih okupacionih snaga su na brdu Bagdala streljali 1642 rodoljuba iz Kruševca i okoline. Posle rata ceo taj prostor je pretvoren u spomen park pod imenom „Slobodište“. U šaljivim pričama za stanovnike kruševačkog kraja, upotrebljava se izraz – ČARAPANI. Postoje dve verzije kako je nastao ovaj naziv. Po jednoj,ime je nastalo posle borbe za oslobođenje Kruševca u I srpskom ustanku.Kako bi se neopaženo približili gradskim šenčevima,ustanici su izuli svoje opanke i pošli u napad samo u čarapama.Tako su grad oslobodili „čarapani“. Po drugoj,reč je o običaju muškaraca kruševačkog kraja da nose dugačke vezene čarape(do ispod kolena). Cvetni vez je dodat tek dva-tri centimetra iznad lakovanih kaiša,koji su obavijali čarapu. Dakle,u pitanju je čist folklorni element,vezan za nošnju ovog kraja.