Bački Petrovac je grad i središte istoimene opštine u južnom delu Bačke, u Vojvodini, na severoistoku Srbije. Prema poslednjem popisu iz 2002. godine u opštini je živelo oko 14.681 stanovnika, a u gradu oko 7.093 ljudi. Oko 70% stanovništva čine Slovaci. Najraniji pomen o Bačkom Petrovcu je iz 14. veka. Sredinom 18. veka Bački Petrovac naseljavaju Mađari, a najviše Slovaci, kojima je ovo mesto ostalo glavno središte. U 18. vek i 19. veku ovde je bilo veliko vlastelinstvo - futoško, koje je obuhvatalo Gložan i Petrovac. Bački Petrovac je imao znatan doprinos u borbi sa okupatorom i to u okviru Novosadskog partizanskog odreda, sve do konačnog oslobođenja 1944. godine. Novembra 1944. godine u Bačkom Petrovcu je formirana Četrnaesta vojvođanska (slovačka) brigada, sastavljena od pripadnika slovačke nacionalnosti. Među znamenitijim spomenicima istorije je spomenik obešenim prvoborcima 1941. godine i stara crkva iz 1813. u Kulpinu. U Bačkom Petrovcu su poznati Slovačka gimnazija, Narodni muzej i druge obrazovne i kulturne institucije. U ovom kraju je razvijena poljoprivreda, a naročito je čuveno hmeljarstvo. Hmelj "zeleno ravničarsko zlato" iz Bačkog Petrovca, veoma je poznat u svetu. Zbog blizine Novog Sada, većina stanovnika svakodnevno putuje u grad. Područje Bačkog Petrovca u sistemu kanala Dunav-Tisa-Dunav ima lovišta i druge prirodne atraktivnosti.